პლასტმასის ცეცხლგამძლე მასალის დასამზადებლად, როგორც წესი, საჭიროა ცეცხლგამძლე საშუალებების დამატება. ცეცხლგამძლე საშუალებები არის დანამატები, რომლებსაც შეუძლიათ პლასტმასის წვის მახასიათებლების შემცირება. ისინი ცვლიან პლასტმასის წვის პროცესს, ანელებენ ალის გავრცელებას და ამცირებენ გამოყოფილი სითბოს რაოდენობას, რითაც მიიღწევა ცეცხლგამძლე ეფექტი. ქვემოთ წარმოდგენილია პლასტმასის ცეცხლგამძლე მასალის დამზადების რამდენიმე გავრცელებული მეთოდი.
არაორგანული ცეცხლგამძლე საშუალებების დამატება: არაორგანული ცეცხლგამძლე საშუალებები ეხება ცეცხლგამძლე საშუალებებს, რომლებიც შედგება არაორგანული ნივთიერებებისგან, როგორიცაა ლითონები, ლითონის ოქსიდები და ლითონის მარილები. გავრცელებული არაორგანული ცეცხლგამძლე საშუალებებია ალუმინის ჰიდროქსიდი, მაგნიუმის ოქსიდი, თუთიის ოქსიდი და ა.შ. ეს არაორგანული ცეცხლგამძლე საშუალებები შეიძლება დაიშალოს მაღალ ტემპერატურაზე წყლის ორთქლის ან ოქსიდების გამოყოფით, სითბოს შთანთქმით, დამცავი ფენის წარმოსაქმნელად და ჟანგბადისა და სითბოს გავრცელების თავიდან ასაცილებლად, რითაც მიიღწევა ცეცხლგამძლე ეფექტი.
ორგანული ცეცხლგამძლე საშუალებების დამატება: ორგანული ცეცხლგამძლე საშუალებები ეხება ცეცხლგამძლე საშუალებებს, რომლებიც შედგება ორგანული ნაერთებისგან, რომლებიც შეიცავს ისეთ ელემენტებს, როგორიცაა აზოტი, ფოსფორი და ბრომი. გავრცელებული ორგანული ცეცხლგამძლე საშუალებებია ამონიუმის პოლიფოსფატი, ბრომირებული ცეცხლგამძლე საშუალებები და ა.შ. ეს ორგანული ცეცხლგამძლე საშუალებები შეიძლება დაიშალოს მაღალ ტემპერატურაზე აზოტის, ფოსფორის ოქსიდების ან ბრომიდების გამოყოფით, ნახშირბადის ფენის წარმოსაქმნელად და ჟანგბადისა და სითბოს გავრცელების თავიდან ასაცილებლად, რითაც მიიღწევა ცეცხლგამძლე ეფექტი.
ზედაპირის დამუშავება: პლასტმასის ზედაპირზე სპეციალური დამუშავების ჩატარებით, წარმოიქმნება ცეცხლგამძლე ფენა, რომელიც ხელს უშლის ჟანგბადის და სითბოს გავრცელებას, რითაც მიიღწევა ცეცხლგამძლე ეფექტი. ზედაპირის დამუშავების გავრცელებული მეთოდებია ცეცხლგამძლე საშუალებების შესხურება, ვაკუუმური საფარი და ა.შ.
სტრუქტურული დიზაინი: პლასტმასის მოლეკულური სტრუქტურის შეცვლით, მას აქვს საკუთარი ცეცხლგამძლე თვისებები. მაგალითად, აზოტის, ფოსფორის და სხვა ელემენტების შემცველი ფუნქციური ჯგუფების შემოღებით, მოლეკულური ჯაჭვის განლაგება იცვლება პლასტმასის ცეცხლგამძლე თვისებების გასაუმჯობესებლად.
პრაქტიკულ გამოყენებაში, პლასტმასის პროდუქტებს კარგი ცეცხლგამძლე თვისებების უზრუნველსაყოფად, შესაბამისი ცეცხლგამძლე მეთოდები და ცეცხლგამძლე საშუალებები, როგორც წესი, შეირჩევა პლასტმასის სპეციფიკური გამოყენებისა და მოთხოვნების შესაბამისად. ამავდროულად, პლასტმასის პროდუქტების უსაფრთხოებისა და გარემოს დაცვის უზრუნველსაყოფად, გასათვალისწინებელია ისეთი ფაქტორები, როგორიცაა ცეცხლგამძლე საშუალების გარემოსდაცვითი მახასიათებლები და ტოქსიკურობა.
ზოგადად, ცეცხლგამძლე ნივთიერებებს, როგორც წესი, ემატება პლასტმასის ცეცხლგამძლე თვისებების მისაცემად, ხოლო პლასტმასის წვის თვისებები იცვლება არაორგანული ცეცხლგამძლე ნივთიერებებით, ორგანული ცეცხლგამძლე ნივთიერებებით, ზედაპირის დამუშავებით, სტრუქტურული დიზაინით და სხვა მეთოდებით ცეცხლგამძლე ეფექტის მისაღწევად. ცეცხლგამძლე მეთოდებისა და ცეცხლგამძლე საშუალებების შერჩევისას, პლასტმასის კარგი ცეცხლგამძლე თვისებების უზრუნველსაყოფად, ყოვლისმომცველად უნდა იქნას გათვალისწინებული ისეთი ფაქტორები, როგორიცაა გამოყენება, გარემოსდაცვითი მახასიათებლები და უსაფრთხოება.
გამოქვეყნების დრო: 2024 წლის 13 სექტემბერი